Bana Dair…

11 yaşında haber yapmaya başlayan Elif Nesibe, büyüdükçe gazetecilikle ilgilenmeye başladı. Bu sefer, çocukluğunun eğlenceli haberleri yerine gerçek hikayeler paylaşmaya başladı. Bundan hemen önce, üniversite eğitimi ve ürettiği kısa filmler aracılığıyla hayatı bir kamera lensiyle görebilme yeteneği ortaya çıktı. Anlatılar oluştururken ve filmler çekerken sessizce dikkatini kendi yaşam hikayesine ve kazanabileceği potansiyel ödüllere çevirdi. Filmleri eleştirmek ve iyi filmler seçmek kadar onları yapmak da aynı derecede beceri gerektirdiğini fark etti. Film incelemeleriyle Elif Nesibe, kendi filmlerinde olduğundan daha çok kusur bulmanın daha kolay olduğunu keşfetti. Eleştiri yanında öz değerlendirme konusundaki kişinin kırılganlığını anladı.

Bu şekilde, dergi yayıncılığına doğru bir yolculuğa başladı. Elif Nesibe, bir olayın 5N1K'sının sadece buzdağının görünen kısmı olduğunu ve daha derin bir anlayışın altı sorudan daha fazlasını gerektirdiğini fark etti. Haber hikayeleriyle ele almaya çalıştıkları toplumsal konuların temelde bireylerden ve ailelerden kaynaklandığını anladı. Toplumsal dönüşümün, bireyleri ve aileleri dönüştürmeyi gerektirdiğini fark ederek, uzun yıllardır aile ve çocuk dergisi yayıncılığına katkıda bulunmaya çalıştı.

Ortaklık ve ebeveynliğin deneyim ve bilgi birikiminin birleşimiyle en güzel hallerine evrilebileceğini savundu Elif. Aile okulunda tutkulu bir öğrenci olarak, okumayı, araştırmayı ve yazmayı asla bırakmadı. Kişisel deneyimleri ve duyguları, kendi duygularını daha iyi anlama konusunda daha derine inmeye itmeye başladı, böylelikle duygusal rehberlik serüvenine adım attı.

Habercilikte olduğu gibi, koçlukta da güçlü sorular sormaya devam ederek, artık bu soruları başkalarının kendi yaşam hikayelerini değiştirmelerine yardımcı olmaya yönlendirdi. CPD sertifikalı duygu, aile ve ebeveyn koçu olarak, başkalarına başlamadan önce kendini koçlamaya devam etti.